Ja en dan krijg je reacties, wat dan? from punkmedia on Vimeo.
Ja, soms heb ik dat wel eens. Zoals net. Dat ik net een videoblogposting heb gemaakt waarin ik vertel te stoppen met het reactiepaneel om redenen als tijdnood... krijg ik in diezelfde tijd een reactie van in dit geval Sanne Roemen op mijn vorige posting om vervolgens weer spijt te krijgen van wat ik net op de video heb zitten verkondigen.
Dus update: als echte blogger zet ik het reactiepaneel niet uit, iedereen kan en mag reageren, alleen ga ik niet overal op reageren.
Ik heb trouwens wel het gevoel dat ik met de weg die ik insla met de inhoud van mijn video's, om te videobloggen over dingen die ook larger than video- en fotografie zijn, ik kijkers ga verliezen. So be it.
Hahaha. Ga ik toch gewoon lekker nog een keer reageren! Een blog zonder reactiemogelijkheid is geen blog!
Je hoeft niet op reacties te reageren, slechts 1 op 10 ongeveer. Veel leuker is als reageerders op elkaar gaan reageren.
En kwa kwijtraken: mijn ervaring is als je meer aspecten van je eigen persoon laat zien raak je mensen kwijt, maar er komen er ook bij. En de community rond je blog wordt steeds meer "like-minded" of precies het soort mensen dat je nodig hebt.
Geplaatst door: sanne roemen | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:23
He shit, ga ik toch weer reageren op een reactie. Kort dan maar: mooi om te onthouden, je raakt mensen kwijt (die niet bij je 'horen' en je krijgt er mensen bij die likeminded zijn. Mooi. Thanks.
Geplaatst door: Henk-Jan Winkeldermaat | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:28
Ik vind dat de reactiemogelijkheid op een blog openen een gesprek suggereert. Oftewel: reageren moet imho ! Niet op elke reactie, maar wel als er een vraag in zit, een onduidelijkheid in zit, etcetera. Ik blog overigens juist voor de reacties. Omdat mensen kennis en kunde toevoegen. Voor mij zijn reacties waarom ik blog.
Geplaatst door: Erwin Blom | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:38
Ja, helemaal gelijk. En het grappige is dat geen hond ooit reageert op mijn lieve blogpostings en nu ik het ter sprake breng ik reacties krijg. Goed, het waren voor het overgrote deel ook postings waar niet op te reageren viel... grappig blijft het.
Krijg weer helemaal zin in een gesprek. Hee twitter!
Geplaatst door: Henk-Jan Winkeldermaat | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:45
Plus: je het hebt het over reacties die deels negatief zijn en die veel tijd kosten om te beantwoorden. Maar waar zie ik die? Niet bij je vorige post toch?
Geplaatst door: Erwin Blom | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:49
Ja dat geef ik in mijn video aan. Ik schrijf dan hele uitlegverhalen waarom ik ben zoals ik ben en anders dan diegene die is zoals hij is... en op het laatst veeg ik alles weg als een Tibetaanse monnik omdat ik zie dat ik teveel met mijn eigen ego reageer, en daar wil ik vanaf. Als motto dus: Omarm de kritiek, leer ervan en kijk of het bij je past. Voelt ook beter dan al dat azijnpissen.
Geplaatst door: Henk-Jan Winkeldermaat | vrijdag, 04 juni 2010 om 00:57
Welke kritiek?
Ik zie vooral leuke reacties. Suggesties die je helpen om je artikel, vlogs, video´s, foto´s te verbeteren.
Reageren op reacties zorgt voor betrokkenheid. Het zorgt er voor dat ik als reageerder gewaardeerd wordt en dus terug kom.
Dank je wel voor je video.
Geplaatst door: Erno Hannink | vrijdag, 04 juni 2010 om 09:55
Als mijn reactie bij jouw overkwam als negatief dan heb je hem waarschijnlijk anders geïnterpreteerd dan dat ik hem bedoelde.
De mensen die ik ken die een videoblog zijn gestart leveren niet echt kwaliteit af zowel verhaal als beeld. Dan is het zonde van de tijd en energie die de maker er in stopt. Wat ik tot nu toe bij jouw gezien heb is de kwaliteit dik in orde (had ook niet anders verwacht :))
Des ondanks denk ik dat je op de goede weg bent, en ehhh die presentatie?
Dat komt dik in orde, doe je met twee vingers in den neus! :)
Geplaatst door: JeeeM | dinsdag, 08 juni 2010 om 14:27